نمایش یک نتیجه
از زمانی که جهان به سمت صنعتی شدن و مدرنیته پیشرفته و مجموعههای صنعتی و تولیدی برای تامین نیروی کار موظف به رعایت حقوق کارکنان شدند، شیوههای قرارداد بین کارگر و کارفرما شکل دیگری به خود گرفته است.
با شکلگیری سندیکاهای کارگری و وضع قوانین حمایتی تا حدودی شرایط کاریابی شکل قانونی و مدون به خود گرفته است.
در واقع استخدام به قراردادی کتبی یا شفاهی گفته میشود که طی آن کارمند و کارفرما موظف به ارائه خدمات و دستمزد خواهند بود و شخص مورد نظر برای انجام اموری که شرح وظایف آن ارائه میشود به کار گماشته خواهد شد. سود حاصل از کار کارمند به کارفرما تعلق میگیرد و در مقابل کارفرما تعهد میکند که به کارمند دستمزد پرداخت کند.
همانطور که گفته شد، کاریابی به معنای به کار گرفته شدن در اموری است که متضمن ارائه خدمات باشد و در مقابل کارفرما نیز تعهد کند که بابت این کار دستمزد ارائه کند. بحثی که در زمینه انواع به کارگیری نیروی کار وجود دارد به شیوه اداره کشور بازمیگردد.
تفکری که بر اقتصاد کشورها حاکم است ممکن است دولت را از چرخه استخدام خارج کند یا کاریابی دولتی را به شدت محدود کند. در این شرایط شرکتهای خصوصی هستند که تعیین کننده شیوه کار خواهند بود اما نهادهای قانونگذار مدرن نیز همواره به دنبال راهی بودهاند تا سلطه کارفرماهای تخصصی بر کارگر کاهش یابد تا بتوانند حقوق و مزایا و امنیت شغلی کارگر را به شرایط انسانی نزدیک کنند.
در صورتی که کارفرما دولت باشد، امنیت شغلی و دستمزد بالاتر خواهد بود و دولت موظف به تامین نیرو و تامین دستمزد است. در این شرایط امنیت شغلی افزایش خواهد داشت.
این روزها شرکتها و کارفرمایان برای تامین نیروی مناسب موقعیتهای شغلی خود دست به انتشار آگهی استخدام میزنند. در این آگهیها علاوه بر شرح موقعیت شغلی و تخصص و زمینه مورد نیاز برای کار، مواردی مانند مدرک تحصیلی و سابقه کار نیز قید میشود تا افرادی که به دنبال کار مورد نظرشان هستند با دانستن اطلاعات کلی بتوانند تصمیم بگیرند که این آگهی مناسبشان خواهد بود یا خیر.
زمانی که آگهی کاریابی منتشر میشود اولین گزینهای که باید نگاه کنید این است که ایا مدرک و سابقه کار مورد نیاز برای این موقعیت را دارید یا خیر. در صورتی که دستتان برای انتخاب باز بود از نظر تایم کاری و دستمزد بررسی کنید و سپس توجه کنید که موقعیت مکانی محل کار مناسب شما باشد.
در صورتی که تا حدودی موقعیت شغلی ارائه شده را مناسب حال خود دانستید سعی کنید رزومه خود را برای این موقعیت شغلی تنظیم کنید و در زمان مناسب ارسال کنید تا در صورت قبولی برای مصاحبه کاری به شما اطلاع داده شود.
به کار گیری نیرو به شیوههای متفاوت انجام میشود. یکی از شیوههای به کارگیری نیرو, استخدام رسمی است. این کاریابی در مورد موقعیتهای شغلی ثابت در مشاغل مربوط به حاکمیت است.
در این شیوه ، شخص به صورت رسمی و با قراردادی شخص وارد مجموعه کاری میشود و در سمت خود به صورت دائم باقی میماند تا زمانی که شرایط کار مهیا باشد. استخدام رسمی از امنیت شغلی بالایی برخوردار است.
کارفرما هر زمان که بخواهد و به هر دلیل امکان کاهش نیروی انسانی را نخواهد داشت. در زمینه بیمه نیز، افرادی که رسمی هستند بیمه خواهند بود و از مزایای آن نیز بهره مند میشود. شیوه دوم استخدام پیمانی است.
این قراردادها متضمن کار در مدت زمان مشخصی است. مدت زمانی که ممکن است دائمی نباشد. بنابراین لزومی بر استمرار حضور افراد در سمتهایی که به صورت قرارداد پیمانی در آن مشغول به کار هستند نخواهد بود.
به یاد داشته باشید که در این شیوه قرارداد البته قوانین کار مانند کاریابی رسمی شامل حال فرد خواهد بود و بیمه نیز وجود خواهد داشت. نوع سرم را با نام کاریابی قراردادی میشناسند.
این شیوه به کار گیری نیرو شرایط مناسبی را برای کارجو ایجاد نمیکند. چهارچوبهای قرارداد مشخص نیست. در استخدام پیمانی راهکارهایی برای ثابت ماندن موقعیت شغلی و امنیت شغلی پیش بینی شده اما در کاریابی قراردادی در بسیاری از موارد کارهای لازم برای ثابت نگه داشتن شغل، الزام برای داشتن بیمه و امنیت شغلی وجود نخواهد داشت.
شما پیش از آنکه وارد فضای کار و استخدام شوید باید به خوبی با قوانین کار و بیمه و حقوق خود و کارفرما آشنا باشید. پس از آنکه موقعیت شغلی مناسب با وضعیت تحصیلی و تجربی و شرایط کلی شما وجود داشت نیاز دارید که رزومه اختصاصی برای در اختیار گرفتن شغل مورد نظر را به کارفرما ارسال کنید.
در برخی مواقع با توضیحات به صورت شفاهی نیز برای مصاحبه دعوت خواهید شد. اغلب فرمهای کاریابی ارائه میشود و فرم پر میکنید تا برای مصاحبه حضوری دعوت شوید. در مصاحبه حضوری در صورتی که نظر کارفرما جلب شود شما به عنوان نیروی کار مجموعه به کار گرفته خواهید شد.
اغلب قراردادهای اولیه به صورت آزمایشی است و در صورتی که کارفرما از کار شما راضی باشد قرارداد را تمدید یا دائمی خواهد کرد. برای شروع به کار دستمزدی توافق خواهد شد و شرایط بیمه نیز در قرارداد اولیه ذکر میشود و شما مشغول به کار میشوید.
شرکتها و مجموعههای تولیدی برای در اختیار گرفتن نیروهای متخصص که تضمین کننده بهبود و پیشرفت کارشان خواهد بود همواره به دنبال افرادی هستند که شرایط خود را با شرایط کار مطابقت دهند و برای مجموعه سودآور باشند.
یکی از مهمترین بخشهای یک شرکت، بخش تامین نیرو و به کار گیری نیروی متخصص است. اگر در این بخش کار به شیوهای حرفهای و اصولی انجام شود، نیروی کاری به مجموعه اضافه خواهد شد که در ازای دریافت دستمزد سودآوری بالایی برای شرکت خواهد داشت.
بنابراین جذب نیرو توسط شرکتهای خصوصی و دولتی میتواند در آینده سازمان تاثیر بالایی داشته باشد. در مورد استخدامهای دولتی اغلب شیوه کار با برگزاری آزمونهای کاریابی خواهد بود.
دلیل یکپارچه سازی شیوه استخدام دولتی این است که در مجموعههای خصوصی اغلب خود کارفرما است که تشخیص میدهد شرکت با چه نیرویی بهتر عمل خواهد کرد و سود مجموعه مستقیما با عملکرد بخش تامین نیرو مرتبط است اما در بخش دولتی ممکن است سود و زیان عملکرد افراد بر تامین نیروی انسانی تاثیر خاصی نداشته باشد و به کار گرفتن افراد غیرمتخصص با شیوههای غیر حرفهای انجام شود و به همین دلیل احتمال بروز تخلف بالاست و میبایست بر کاریابی های دولتی نظارت بالاتری وجود داشته باشد.